Er was eens een kakkerlak met schoonheidswaanzin. Dat is iets als grootheidswaanzin, maar dan anders. Schoonheidswaanzin is allemaal goed en wel als je een vlinder, een ijsvogel of een clownvis bent. Dokter Kakkerlak daarentegen, die had het wat minder onder de markt.
Dokter Kakkerlak had een kort maar drukbezet bestaan. Je zal maar voetreflexoloog zijn en de hele familie Duizendpoot in je klantenbestand hebben staan. Dag in, nacht uit, kon hij echter aan niets anders denken dan aan blinkende schildjes en blinkende kopjes. In zijn geheime pillenlaboratorium heeft hij bij nachte – om heel eerlijk te zijn: bij heel wat nachten - het perfécte zalfje voor een perfécte glans ontwikkeld.
Om zijn uitvinding kracht bij te zetten, testte hij ze uit op onwetende patiënten. Bij voorkeur exemplaren met een lichte neiging tot naïviteit. Ter uitbreiding van zijn professionele kernactiviteit, legde hij zich toe op het masseren. Met enkele smeulende wierookstokjes en slaapverwekkende muziek op de achtergrond, ging Dokter Kakkerlak aan de slag. Zo gingen de dagen en weken voorbij: dokter Kakkerlak maar smeren en de patiënten maar blinken. De zalfjesverkoop was in amper twee kwartalen met 117% gestegen.
Wat Dokter Kakkerlak niet wist, was dat zijn geurend zallfje ook een – zoals dat dan heet – neveneffect heeft. Gelukkig voor hem, is het er eentje van goede aard. De zalf maakt het ingewreven harnas van de kakkerlak steviger. Het gesmeer van verschillende families en generaties (reken een week of drie per generatie) kakkerlak, heeft zijn effect niet gemist. Je vroeg het jezelf al jaren af: dáárom dus, gaan de eitjes van mevrouw Kakkerlak níet dood als je erop stapt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten