De organisatie van het jaarlijkse sportclub-uitje, viel dit jaar in onze handen. Een dag vol activiteiten voor een losse bende van ongeveer 20 personen, organiseer je niet in 1-2-3. Niet dat we Chinese vrijwilligers waren, maar we hadden een resultaat verwacht.
Ons oog viel op een dichtbijgelegen evenementenbureau met een hippe website en een veelbelovende slogan: activiteiten met smaak. We kozen voor een picknick op vlot en bierstad, een ideale combinatie van avontuur en cultuur.
Alle post-offerte communicatie verliep stroef. We stuurden meer e-mails dan idealiter zou moeten. Helaas bleven we zitten met evenveel onbeantwoorde vragen. Picknick? Douches? Dag-uurschema? Neen, de andere kant van de lijn bleef dood. Daarop vereerden we het kantoor met meerdere bezoeken. Besluit: misverstanden bij de vleet, o.a. over het fietsverhuur. Ik treed niet in details, maar laat het mij zo stellen: onze ergernis kiemde.
Met dichtgeknepen billen reden we naar de – zo bleek toen - níet bestaande parking waar we hadden afgesproken. Met 4 traktorbanden en 6 planken, maar zonder begeleiding, geld of gsm, werden we het water opgestuurd. De suikerzieke onder ons heeft de bijna 3 uur durende tocht (letterlijk) overleefd. Een vochtige papieren zak met half-wak geworden broodjes club, een sixpack cola en een aantal flesjes plat water, lagen bij aankomst op de zanderige grond te wachten. De veelbelovende activiteit picknick óp vlot, was niet meer. Nadien toch de fiets op. Zéker niet meer dan 5 km gefietst (ik hoor het nog klinken door te telefoon: de afstanden zijn te groot om te voet af te leggen – oeps, nu treed ik toch in detail) met 4 café-tussenstops. De begeleider (nu was er wél iemand mee) kende de spelregels van de Engelse biljart niet, verwees het scorebord al gauw naar de vergeetput en leek verder heel ongeïnteresseerd afwezig.
Gelúkkig voor ons was de organisator consequent even ongeorganiseerd in de afrekening.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten