In de wachtzaal bij de dokter, tot jouw nummertje verschijnt aan de muur bij de slager, op de lift, aan de kassa, in het rijtje voor de damestoiletten (terwijl er bij de heren in de verste verte niemand te bespeuren valt), voor het rode licht, in de steeds langer wordende files, tot de koffie doorgelopen is, tot de thee getrokken is, op de trein met vertraging, tot de inkt droog is, tot je idool eindelijk het podium opkomt, op het omroepen van je naam bij de proclamatie, onder de droogkap bij de kapper, tot je brood gerezen is, tot je lief de schoenen heeft dichtgeknoopt, op het extra bestelde pintje, tot je computer is opgestart, terwijl ze het sterretje in je voorruit herstellen, op je verdiende pak frietjes met nog 15 wachtenden voor je bij een friturist met sterallures, op een stem terwijl je voor de 39ste keer naar het versleten wachtmuziekje van de operator luistert, tot je toast uit de toaster springt, op je gasten die te laat zijn, op het telefoontje van zoon of dochter lief en tot de patatjes gaar zijn.
Diegene die wachtte op Godot, zal het algemene beeld wel vertekend hebben, maar er wordt beweerd dat we 5 jaar van ons leven wachten. De dingen waarmee we die 5 jaar liever zouden vullen, zullen we voor een andere keertje houden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten