Stress! Ik moet het er soms eens uit kunnen gooien. De
verleiding is soms groot als ik al die chocolademannetjes netjes in rijen
uitgestald zie staan om te drogen of als ik de pakjes zie liggen, netjes
opgestapeld per soort en grootte, wachtend op dé zak. Dan kriebelt het. Dan
komt mijn destructieve kantje boven.
Die cursus expressie en assertiviteit was niets voor
mij. Ik ga zwemmen in de plaats. Het was weer veel te lang geleden. Je weet hoe
dat gaat met sporten: uitstel. “Ik doe het dit weekend wel.” En dan op
zaterdag: “Ik doe het in de week wel.” Toch doet het achteraf zo’n deugd. De
stijve spieren neem je er maar bij (zij zijn dan toch de bevestiging dat je
überhaupt spieren hébt, newaar?).
Daarom heb ik mij een reeks deuren laten installeren.
Gewoon, zeven deuren in een deurkader, mooi op een rijtje. Als ik daar eens
doorwervel en de deuren stevig achter mij dicht gooi, lucht dat op. Dat is iets
goedkoper dan porseleinen serviezen en kristallen glazen.
PS: Ik hoorde je het jezelf afvragen tot hier: ja,
mijn zwempak is rood en neen, als ik zwem, hou mijn mijter niet aan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten